De eerste week werken zit er op!

Ik leef nog! En ik ben nog steeds in Londen! Ook nog in dezelfde kamer! En het is weekend, dus dat betekent dat ik eindelijk tijd heb om jullie op de hoogte te brengen van wat er de afgelopen week allemaal is gebeurd.

Maandagochtend ging om 7 uur m'n wekker af en ik wou echt nog zo graag even verder slapen. Inmiddels ben ik er wel aan gewend en om 8 uur verlaat ik het huis dagelijks om eerste de bus te nemen naar Raynes Park om vervolgens verder te reizen met de trein naar Wimbledon (Ja echt, het world famous Wimbledon, met de heilige grasvelden van de All England Lawn Tennis Club) en als laatste neem ik nog de metro naar East Putney. Ik hoef dan nog maar een paar minuten te lopen en dan ben ik op m'n werk.

Ik vind het best lastig om uit te leggen wat mijn werk precies inhoudt, want ik doe op dit moment nog van alles en nog wat. Het is vooral heel veel basiskennis op doen, om iedereen een beetje te helpen. First Public Relations heeft ontzettend veel klanten; van vliegtuigmaatschappijen tot landen en van hotels tot steden. Op dit moment werk ik voornamelijk voor Miami en Seattle. Af en toe help ik mijn collega's met kleine opdrachten voor Litouwen, Frankrijk, en Antigua & Barbuda. Deze week ben ik begonnen met printen, kopiëren en thee (met melk, iewl!) rondbrengen. Inmiddels schrijf ik artikelen voor nieuwsbrieven en bereken ik values van pagina's in tijdschriften en kranten voor in de rapporten. Nog niet heel erg uitdagend, maar dat komt nog wel. Ik ben erg snel met alle taken die ik krijg, dus ik verveel me nog regelmatig. Iedereen is altijd druk verslagen aan het typen of aan het bellen (in het Frans), dus vragen of ik iets voor ze kan doen, is niet altijd mogelijk.

Mijn eerste week zit er dus op! Eindelijk weekend. Hier heb ik wel naar uitgekeken, want er is nog zoveel dat ik wil doen hier in Londen. Morgen ga ik even op zoek naar wat meubelzaken (de Ikea zit hier ook!) om mijn kamer wat meer op te vullen. Er staat nu alleen een tweepersoonsbed en een kledingkast en that's it. De muren zijn helaas ook nog helemaal kaal.

Ik mis op dit moment wel heel erg mijn Nederlandse ontbijtje van yoghurt en cruesli, want hier in Engeland eten ze alleen maar melk met cornflakes en dat smaakt echt nergens hier. Ze hebben hier echt Nederlandse koeien nodig. Ik haal bijna elke dag nieuwe yoghurt, want grote verpakkingen kennen ze niet. Gelukkig zit er een grote supermarkt om de hoek.

De afgelopen keren dat ik op reis ging maakte ik altijd heel veel foto's, maar nu ben ik niet echt op reis. Ik woon echt officieel in Londen en ik heb nog niet echt de tijd gehad om mijn camera mee te nemen en wat foto's te maken van de omgeving, maar dat zal ik ook snel doen om jullie een wat betere indruk te geven hoe de wereld er aan de andere kant van de zee uit ziet.

Tot snel! xxx