Tropische regenbuien en tempels

Gisteren was het Nyepi, ook wel Silence day genoemd. We zaten de hele dag opgesloten in het hotel, want ook van de toeristen werd verwacht dat ze binnen bleven. Op straat liep security, om er voor te zorgen dat ook iedereen zich aan de regels hield. Allen de moslims mochten naar de moskee. Overdag zaten we nog in het daglicht, maar ’s avonds werd het moeilijk om je hotel kamer te vinden. Zodra er een zaklamp of lichtje van je mobiel ging schijnen kwam er al security aangelopen. Ook als je het licht van je kamer aan had, werd er op je deur geklopt. Je kon op de gang niks zien want het was donker, dus ineens kwam er een donkere schaduw om het hoekje van de deur en in gebrekkig Engels werd er gezegd dat alle lichten uit moesten. Naast dat er geen electriciteit en licht was, mochten we ook bijna niet praten of in ieder geval heel zachtjes. Maar die gezellig hollanders zijn gewoon keihard aan het lachen in het zwembad. Dat werd niet echt gewaardeerd. We hebben de rest van de dag op het dakterras van het hotel gelegen in de zon, dus ik ben flink verkleurd. We moesten halverwege de dag wel even een schuilplek zoeken, want er kwam een tropische regenbui aan, maar daarna konden we weer terug in de zon. Ik ben maar om half 10 me bed in gedoken, want ik verveelde me dood. Dit soort feestdagen moeten ze echt niet in Nederland invoeren.

Vanmorgen begon de dag al vroeg. Om 8 uur even snel ontbeten en daarna met de bus vertrokken naar het midden van het eiland. We zijn bijna vier uur onderweg geweest en dat terwijl Bali net zo groot is als Gelderland. Het zal vast wel komen door de verkeersdrukte en de bergen. Vandaag ging er ook een tourguide met ons mee en hij heeft ons naar twee tempels gebracht waar we rond mochten kijken. De eerste lag midden in de jungle en we hebben zelfs een aap gezien, die allemaal bananen aan het jatten was van de heilige tafel. Gelukkig konden iedereen er om lachen. Om naar binnen te mogen moesten we wel allemaal een sarong om, want de benen moesten bedekt zijn. De tempel bestond niet uit één gebouw, maar er waren er misschien wel 10. Allemaal kleine hutjes met daar omheen gladde paadjes door de jungle. Ook was er een groot meer met in het midden een klein hutje. Overal waren trappen en daarlang lagen kleine bakjes met daarin bloemen, wierrook en kruiden als offer. Deze offers vind je overal op Bali – midden op straat, op pilaren en bij tempels.

Ons tweede bezoek brachten we aan een andere tempel. Deze lag een stuk verder rijden, dus tussendoor zijn we nog gestopt om te lunchen en reden we langs de rijstvelden. Deze tempel hebben we niet van binnen kunnen bekijken, maar daar omheen lag de zee en een prachtig gebied van lava uit de vulkaan. Overal zag je gaten in de stenen door het lava.

Aan het einde van de dag hadden we nog even een korte meeting met de docenten om te bespreken hoe we het vanaf morgen moeten gaan aanpakken. Morgen gaan we namelijk allemaal uit elkaar. We zijn in groepen verdeeld en gaan research doen op plaats van bestemming. Ik, Esther, Judith, Rachel, Wesley en Jyrri Pekka gaan naar Tanjung Benoa. Dat ligt helemaal in het zuiden van Bali aan de oostkust, waar de meeste dure resorts zich bevinden. Dus het wordt morgen met de koffers nog een lange reis om een goede en goedkope accommodatie te vinden. We hebben vier adressen waar we gaan kijken en we hopen dat deze nog niet vol zitten. Dan blijven we daar in ieder geval voor één nachtje en daarna gaan we opzoek naar een villa om de rest van onze week te blijven. In die week doen we voornamelijk onderzoek naar het toerisme op de bestemming en dat gaan we analyseren. Dit report wordt aan het eind van de fieldtrip ingeleverd.