Vasten en mediteren

Vanmorgen stond om 6.30 uur de bus klaar naar Singapore Airport, dus we hadden de wekker erg vroeg gezet. Toch weerhield dat er ons niet van om nog even op stap te gaan de avond van te voren.

Ik heb met Esther het uitgaansleven van Singapore opgezocht. Langs de Singapore River loopt een boulevard met daarachter een heel groot plein met waterval, een overvolle brug met drinkende aziaten en allemaal smalle straatjes met barretjes, clubs en restaurants. Iedereen zit op het terras, midden op straat, en overal zijn er mensen aan het dansen. Ook wordt er soms een optreden gegeven. Na even rond te hebben gelopen door Clarke Quay, het uitgaansgebied, zijn we op aanraden van een paar Aziaten de club Rebels binnen gestapt. Het was nog vroeg, rond een uur of half 11, dus er was nog bijna niemand. Wel was het ladiesnight, wat betekende dat alle dames gratis naar binnen mochten en ook de eerste 3 drankjes waren gratis. Al snel zijn we daar weer weggegaan, omdat het te rustig was. De volgende club die we binnenstapten was Arena. Ook daar mochten we gratis naar binnen en kregen we drie gratis drankjes. Van coctails tot mixjes. Normaal gesproken waren we voor dit avondje zo’n 118 Dollar kwijt geweest, maar vanavond hadden we het goed getroffen met de ladiesnight acties. Rond twee uur ’s nachts namen we de taxi terug naar het hotel, waarna we nog drie uur konden slapen tot de wekker weer afging.

Onze koffers hadden we al van te voren ingepakt en ook ons ontbijt stond al klaar. Met moeite kwamen we toch allebei ons bed uit en stonden we om 8.30 uur op het vliegveld van Singapore. Onze vlucht vertrok deze morgen om 10.20 uur en alles verliep heel goed. Mijn koffer woog wel een paar kilo meer – vraag me niet hoe. Het was uiteindelijk maar 2 uur vliegen, dus om 13.00 uur zaten we al in de bus naar het Grandmas Hotel in Seminyak, Bali. Dit is wel weer een heel ander soort hotel dan in Singapore. Het is splinternieuw, maar wel een stuk kleiner. In Singapore kwamen voornamelijk zakenmensen en hier juist veel jonge stellen op doorreis.

Vandaag hebben we niet veel meer gedaan dan de omgeving verkennen. Het strand ligt hier aan het eind van de straat, dus daar zijn we een twee keer geweest. ’s Middags waren we op zoek naar een ATM om geld te pinnen, maar het bleek dat deze het allemaal niet deden. Ook had bijna niemand meer contact geld bij zich om te wisselen. Toevallig zat er in de supermarkt een wisselkantoor, dus heb ik mijn losse 10 euro omgewisseld voor 118.000 Indonesche Rupiah. De producten hier zijn een stuk goedkoper dan in Nederland, dus ik voel me hier best rijk. Je bent hier al snel miljonair. In de supermarkt hebben we water en broodjes gekocht voor morgen, want dan is het feest.

Normaal gesproken gaat met een feestdag iedereen de straat op en wordt dat groots gevierd, maar hier op Bali gaat dat er deze keer iets anders aan toe. Morgen is het Nyepi, ook wel silence day genoemd. Het is al een eeuwenoude traditie dat iedereen binnen blijft en zijn hoofd leegmaakt. Denken aan de natuur en de omgeving staat centraal. Bali wil de wereld verbeteren en doet dat door één dag 24 uur binnen te blijven, zonder electriciteit. Alleen de moslims mogen naar de dichtstbijzijnde moskee en moeten daarna meteen weer terug. Het is gebruikelijk, de dag ervoor juist veel lawaai te maken, met bamboekanonnen, potten en pannen, zoals vanavond in een optocht. Morgen wordt er gemediteerd en gevast. Als toeristen moet je daar natuurlijk respec t voor hebben en dus blijven wij morgen ook de hele dag binnen, zonder electriciteit. Het is de bedoeling dat de slechte geesten denken dat Bali verlaten is. De stilte en het niet gebruiken van lichten is om de boze geesten die toch nog overvliegen in de waan te brengen dat Bali er niet is. Ze kunnen dus niet op het eiland komen, want wat je niet ziet en niet hoort, is er niet. Zelfs het vliegveld is gesloten, de ziekenhuizen zijn wel open.
Alvast wat tips hoe ik die 24 uur door kom?