Zeurende Balinezen en afdingen

Waking up in Ubud! Vanmorgen werden we al vroeg wakker gemaakt door Judith. Ze kwam de jongens halen voor de fietstocht. Ze worden met een busje ergens boven op een berg gezet en krijgen daar een mountainbike. Vervolgens fietsen ze naar beneden en stoppen ze op allemaal mooie plekken. Fietsen doe ik al genoeg in Nederland, dus dit tochtje sla ik even over.

Ik ben met de meiden naar het einde van de straat gelopen, want daar zat een markt. Allemaal kraampjes, met eten, kruiden, handgemaakte manden, kleding, schilderijen, veel zilver, wierrook en zeepjes. Omdat we daar al vroeg waren rekenden ze een ‘morning price’ voor ‘good luck’. Het was wel even flink onderhandelen, maar ik heb twee jurkjes gekocht voor nog geen tien euro. Overal trekken ze aan je armen en roepen ze lagere bedragen als je wegloopt. Sommige verkopers hebben allemaal enge ziektes en lopen met grote bulten op hun lichaam. Ook staan kleine kinderen met je te onderhandelen, waar je bijna geen nee tegen durft te zeggen, en brutaal dat ze dan zijn.

’s Middags liepen we weer terug richting het hotel en langs de kant van de weg stond ineens een bord met kroketten. Daar kunnen wij Nederlanders natuurlijk niet omheen, dus we hebben besloten bij dat restaurant onze lunch te gaan bestellen. Uiteindelijk kozen we allemaal maar voor een salade, want die kroketten zagen er niet zo lekker uit als bij ons.

De rest van de middag hebben we nog wat gewinkeld in de straat van het hotel en ben ik nog een keer met Marith en Anne naar monkey forest geweest. Ook Marith moest er aan geloven en ging met een aap op de foto. Ze had niet eens eten nodig om de apen te lokken, want toen ze op het muurtje ging zitten, sprongen er al drie boven op haar.

Vanavond was onze laatste avond met de andere groep, want na het diner zouden zij weer naar hun research area gaan. Ze hielden een taxi aan, want daar staat de straat vol mee en zijn terug naar Jimbaran. Wij vertrekken morgen naar Tanjung Benoa om nog even vijf dagen voor school te werken. Op vrijdag hebben we weer met z’n allen afgesproken, want dan begint onze laatste verdiende vrije week. We gaan dan met de boot naar Lombok, een andere eiland in Indonesië, en de Gili Eilanden.